Ariel Sharon, defensor da paz e da liberdade

(Publicado en Zona Temporalmente Autónoma, A Peneira nº 7 – Ano I – decembro, 2004)

Menudo lío se montou porque o alcalde de Oleiros calificara a Ariel Sharon, primer ministro israelí, de “asasino”, “bestia” e “nazi”. E ben, ¿mentiu? Se cadra non era Ariel Sharon o mando que estaba ó frente da unidade de comandos 101 que no 1953 asasinou a 60 civiles no poboado palestino de Kybia; se cadra non era Sharon o que tivo que dimitir coma comandante de operacións israelíes no Libano logo de que en 1982 os seus subordinados extermiran a 2.000 civiles palestinos nos campos de refuxiados de Sabra e Chatila; se cadra non foi Ariel o que nunha actitude provocante e desafiadora entrou na explanada das mesquitas de Xerusalén no 2000, provocando o inicio da segunda Intifada na que xa morreron centos de persoas; se cadra Ariel Sharon non pertence ó Likud, partido que aglutina á extrema dereita israelí, que defende leis que nalgúns casos son máis racistas que as postas en práctica na Alemaña nazi. Se cadra non. Israel acusa ó alcalde coruñés de Oleiros de “antisemita”. Para variar, todo aquel que acuse a Israel de calquera cousa é un antisemita; aproveitando a mala conciencia que segue tendo occidente cara os xudeos despois dos despreciables xenocidios da II Guerra Mundial, Israel segue pasándose a legalidade internacional polo cú, mentres occidente mira cara outro lado. Tema espinoso este: mentres Palestina e os palestinos son asasinados, recluidos en campos de concentración, despreciados en función da súa raza e relixión en Israel, calquera que levante un dedo, calquera que denuncie, preténdeno un antisemita perante a opinión pública. A intolerancia e o racismo xa sacrificaron demasiadas cousas neste planeta, por favor, non deixemos que tamén sacrifiquen a verdade e a xustiza.