O depósito cheo, por favor

(Publicado en Zona Temporalmente Autónoma, A Peneira nº 5 – Ano I – outubro, 2004)

Con menos do que Europa e EE.UU gastan en perfumaría ó ano, todos os habitantes deste planeta terían tres pratos de comida diante cada día. Un exemplo entre moitos. ¿Un tópico?, é verdade, desgraciadamente estamos acostumados a oir cousas como que cada 24 h morren 20.000 persoas por fame neste recuncho do Sistema Solar. Deixando de lado o que cada un de nós podería facer ó respecto, unha cuestión que agora mesmo me parece insultante e tremendamente noxenta é que os gobernos occidentais se reúnan nesas especies de akelarres que son as “cumbres” para dicirnos que se preocupan polas nosas preocupacións. De seguro que a vostede non lle importaría pagar 1 céntimo máis por litro de gasolina para que nun par de sitios do mundo a choiva non esté composta por bombas-racimo, pero é que eles non están pola labor, non señor. Ó final do exercicio fiscal esa renuncia solidaria da poboación significará unha subida, inda que sexa mínima, de impostos, e iso non será políticamente solvente, non señor. Logo veremos a toda esa xente que queima as nosas bandeiras polo mundo adiante e preguntarémonos que é o que teñen en contra nosa, por dios bendito, se o ano pasado xa lle concedemos unha axuda a non sei cantos países do África. E deixando de lado ese exercicio de literatura que permite chamarlle “axudas” a créditos altamente rentables para os nosos países, sei que as cousas non son como deben ser, e sei que este mundo podería ser sostenible se todos o quixeramos, do mesmo xeito que sempre pensei que o mundo comeza nun para acabar no resto. Como o caudal dos ríos que alimentan a inmensidade do mar, cada unha das nosas vidas alimentan o mundo no que vivimos. Non hai arma máis perigosa que un grifo de gasolina dunha estación de servicio: eu tamén a empuño de cando en vez: pero sei que cada vez que a utilizo, alguén morre. Polo de agora, a mala conciencia é o precio que hai que pagar por vivir no “Primeiro Mundo”, ata que a nós tamén nos teñan que chover as bombas.