3/12/07

Hay un gallego en la luna, luna

(Publicado en Zona Temporalmente Autónoma, A Peneira nº 11 – Ano II – abril, 2005)

Cando un dos adxectivos propios da denominación de orixe “galego” é o de que non habita en Galicia, malo. Non estará moi lonxe o día no que no diccionario Xerais poidamos ler:galego, -a (lat. galaicu). adx. e. s. 1. Subespecie humana definida por algún tipo de vínculo con Galicia.E non deixa un de lembrar os problemas que houbo na redacción do estatuto para que no concepto de “galegos” puidesen entrar decenas de miles de persoas que nin naceran, nin viviran, nin tan sequera viaxaran nunca a Galicia. Sonche os problemas da emigración. Porque a emigración é un problema. Non deixo ás veces de sorprenderme cando programas como “Encontros” da TVG amosan unha especie de sentimento de orgullo patrio existente en Galicia por todo o que signifique emigración. Parece que a xente enche o peito cando di que en calquera lugar do mundo hai un galego, e non o entendo. Non me refiro a que deba manterse en segredo, como a existencia das almorrás, non, todo o contrario, refírome a que a emigración masiva do pobo galego é unha das maiores desgracias da súa historia e enfocalo cun aquel de altanería festiva é desvirtua-los feitos. No século XIX “galega” significaba, polo mundo adiante, ou ben “criada” ou ben “puta” e o mundo andaba cheo de galegas emigrantes. Nestes anos que corren, a metade dos meus amigos emigraron ou van emigrar porque nesta rica terra na que vivimos non hai oportunidades. Si, a emigración masiva non rematou coas fotos en branco e negro no peirao de Vigo. Segue sendo unha cruenta realidade. Emigraron os meus bisavós, os meus avós, o meu pai, os meus amigos e probablemente teñan que emigrar tamén os meus fillos. E iso é unha desgracia de enormes proporcións. Tanto Encontros, tanta Concellería de Emigración, tanta gaita polos centros galegos e tanto Luar cando unha das materias que debería ser obrigatoria en todas as facultades universitarias de Galicia é a de “como facer ben unha maleta”, alomenos ensinaríannos algo que fora de utilidade. Como traballo aquí parece que non imos ter...

No hay comentarios: