Eurovisión

(Publicado en Zona Temporalmente Autónoma, A Peneira nº 9 – Ano II – Febreiro, 2005)

Escachoume o video. Non sei que lle pasará que a imaxe sáeme en branco e negro na pantalla. Será cousa do euroconector. Vaia, alomenos este pequeno incidente doméstico serviume para pensar en Europa e na constitución esa da que falan constantemente na miña tele en branco e negro. Como si xa non tiveramos suficientes problemas coa nosa, que nos queren meter outra constitución por riba... Sonche gañas de embrolla-las cousas. Pero haberá que ir a votar, digo eu, para unha vez que nos deixan opinar a nós mesmos, que aquí fálannos todo o día de democracia pero a última vez que tiven que depositar a miña papeleta non sabía se metela nunha urna ou no buzón de correos ou na disquetera do ordenador, de tan pouco adestrado que estou nisto do exercicio democrático. Que Facenda ven cada ano a preguntar, pero nós temos que esperar catro anos para darlles a resposta. E a ver si de aquí ó referendo dou aprendido dunha vez por todas o que dí a constitución esta, porque de ver a tele non vou entender nada dos nosos políticos: tan clariños que me son para unhas cousas e tan opacos para outras, tantas gañas teñen que o pobo decida sobre unhas cousas e sobre outras non. Vaia, parece que ás veces a un bástalle con pensar “si” ou “non”, como nesas preguntas do Trivial nas que pos cara de circunstancias e, á hora de responder, meneas o dedo para arriba e para abaixo e dáslle á unha casiña calquera e se acertas, de pura sorte, pois mira tí que ben. Pois a ver si acerto eu tamén co meu voto, home, aínda que sexa por pura sorte, e damos construído esa Europa que todos queremos, sexa dunha forma ou doutra. E esperemos que nesta grande casa que é Europa non teñamos que rematar todos arranxando os nosos problemas a tortas... como na do Gran Hermano.